Część tekstu L. M. Lavrina opublikowane w czasopiśmie krymskich Karaimów, czerwiec 1998 r., Simferopol (tekst wykładu, który odbył się w mieście Troki)

Ḥazzan El zasugerował po obaleniu rządu czarskiego do karaimskiej społeczności w Harbinu (północny wschód Chin) do przyjęcia poganow do karaimskiej wspólnoty religijnej.

Na podstawie wszystkich zasad wiary i przestrzegania wszystkich religijnych ceremonii, był inspirowany przez misję Izaaka Sangari pośród Chazarów.

Przywódcy karaimskich liderów społecznych prowadzonych przez ḥazzan El po długim i głębokim studium informacji o prozelityzm zdecydowali przyjąć propozycję i przyjąć w karaimska społeczność religijna, dwóch japończykow i jednego rosjanina.

To był koniec ważności Karaimskiego oświadczenia że jest niemożliwe zostać karaimem w inny sposób niż przez urodzenie.

Od tego czasu nowe stwierdzenie jest ważne, że ktoś może stać się nie tylko przez urodzenie karaimem.